Grzybica owłosionej skóry głowy jest jedną z najczęściej spotykanych zakażeń grzybiczych u dzieci na całym świecie, wywołanych przez dermatofity. Choć infekcja grzybicza dotyka dzieci do 10 roku życia, ale osoby dorosłe też są na nią narażone. Jakie są przyczyny, rodzaje i skuteczne sposoby leczenia grzybicy skóry głowy?
Przyczyny grzybicy skóry głowy
Grzybica skóry głowy wywoływana jest przez dermatofity, grzyby znajdujące się na skórze, włosach i paznokciach. Zakazić się można poprzez kontakt z zakażoną osobą lub zwierzęciem. Dobrze wiedzieć, że zarodniki grzybów zostają na przedmiotach higieny osobistej. Korzystanie z ręcznika, szczotki do włosów lub pościeli zakażonej osoby wyraźnie zwiększa ryzyko zakażenia. Trzeba pamiętać, że kontakt z zakażonym nie oznacza zachorowania. Dermatofity nie są groźne dla zdrowego organizmu, który jest w stanie bronić się przed rozwojem grzybicy skóry głowy. Prawdopodobieństwo choroby zwiększa się w przypadku organizmu spowodowanego:
- infekcją wirusową,
- niewłaściwą dietą,
- długotrwałą antybiotykoterapią,
- ciążą,
- przyjmowaniem glikokortysteroidów
- przyjmowaniem doustnych leków obniżających odporność,
- choroby układu odpornościowego takie jak AIDS, zespół DiGeorge’a, białaczka.
W celu zminimalizowania zakażenia lekarza zalecają:
- częste i dokładne mycie włosów preparatami dostosowanymi do ich rodzaju, a także dokładne suszenie,
- używanie osobnych ręczników, grzebieni i szczotek do włosów, również wśród domowników,
- unikanie przegrzania skóry głowy np. przez długotrwałe noszenie nakryć głowy chroniących przed słońcem.
Grzybica skóry głowy – objawy
Grzybica skóry głowy dzieli się na grzybicę woszczynową, drobnozarodnikową i strzygącą, które różnią się od siebie objawami. Objawy grzybicy woszczynowej to:
- zaczerwienienie,
- stan zapalny,
- w obrębie ognisk zapalnych może także wystąpić trwałe wyłysienie,
- blizny po zakończeniu leczenia,
Grzybica woszczynowa występuje też u dorosłych.
Postać strzygąca i drobnozarodnikowa raczej pojawia się u dzieci. Grzybica strzygąca cechuje się:
- licznymi zmianami w okolicach skóry głowy
- złuszczaniem naskórka i zaczerwienieniem,
- okrągłymi, pojedynczymi ogniskami,
- długotrwałym przebiegiem choroby.
Bardzo podobne objawy są charakterystyczne dla grzybicy drobnozarodnikowej, różnią się tylko występowaniem widocznych zarodników na zewnętrznej powierzchni włosa w postaci białych, drobnych ziarenek a także wyraźnie świeci na zielono podczas badania lampą Wooda.
Wyróżnia się także odzwierzęcą postać grzybicy skóry głowy, którą wywołują grzyby zoofilne, charakteryzuje się ona:
- ostrym przebiegiem,
- naciekami zapalnymi ze zmianami ropnymi,
- brakiem blizn po zakończonym leczeniu,
- występowaniem na owłosionej skórze głowy u dzieci, a u dorosłych również na brodzie.
Grzybica skóry głowy – jak leczyć?
W razie wystąpienia któregoś z objawów należy jak najszybciej skontaktować się ze specjalistą dermatologiem, gdyż w przypadku grzybicy skóry głowy, dokładna diagnoza oraz szybkie leczenie pomoże uniknąć groźnych powikłań takich jak:
- gorączka,
- stan zapalny,
- powiększenie węzłów chłonnych.
W czasie wizyty lekarz ocenia stan na owłosionej skórze głowy, a potem pobiera próbki włosów z miejsc zmienionych chorobowo i obserwuje pod mikroskopem, Określenie rodzaju grzyba odpowiedzialnego za wywołanie infekcji jest możliwe dzięki założeniu hodowli i obserwacji pod lampą Wooda.
Dobrze wiedzieć, że objawy grzybicy skóry głowy mogą być podobne do chorób jak: łuszczyca, łojotokowe zapalenie skóry, łupież zwykły czy łysienie plackowate, dlatego bardzo ważna jest diagnoza lekarska.
W większości przypadków stosuje się szampon zawierający ketokonazol. Przeciwzapalne i przeciwgrzybicze działanie szamponu jest skutecznym sposobem leczenia grzybicy skóry głowy. Stosowanie szamponu 2-3 w tygodniu przez okres kilku miesięcy usuwa nieprzyjemne dolegliwości i zapobiega powikłaniom.
Natomiast w przypadku większych zmian, zwłaszcza pod postacią grzybicy woszczynowej konieczne może okazać się stosowanie gryzeofulwiny, która zastępuje zainfekowaną keratynę nową, która jest odporna na zakażenie grzybicze. Leczy się ją zazwyczaj 6-8 tygodni, lecz wiąże się to ze skutkami ubocznymi: zaburzeniami pracy wątroby, pracy układu pokarmowego a także miejscową wysypką, dlatego też dermatolodzy zalecają jej stosowanie w wyjątkowo trudnych przypadkach choroby.
Najnowsze komentarze