Press ESC to close

Co to jest łuszczyca odwrócona?

Nieprzyjemne swędzenie skóry głowy. Łuszczące się wykwity. Jako jedna z chorób autoimmunologicznych łuszczyca nie jest bardzo popularna – około 2-4% procent ludzkości jest jej nosicielem – za to uciążliwa, a walka z nią to bój, który toczy się naprawdę długo. Jedną z jej odmian jest łuszczyca odwrócona. Czym się charakteryzuje, czy trudno jest się z nią mierzyć? Odpowiedzi poniżej.

Co różni ją od zwykłej łuszczycy?

Łuszczyca odwrócona, zwana czasami łuszczycą ukrytą lub łuszczycą międzywyrodkową, jest przeciwieństwem łuszczycy plackowatej. Charakteryzuje się tym, że atakuje fałdy skóry, czyli te obszary ciała człowieka, gdzie skóra ociera się o skórę. Może wystąpić pod pachami, pod kobiecymi piersiami, pod brodą, w pachwinie lub w wewnętrznej stronie ud.

Osoby z łuszczycą odwróconą często mają jeszcze inną postać, na przykład łuszczycę plackowatą, na innych częściach ciała. Podczas gdy wypukłe zmiany na suchej, łuszczącej się skórze – kluczowy objaw łuszczycy plackowatej – często pokrywają duże obszary ciała, łuszczyca odwrotna zwykle pojawia się w mniejszych plamach.

Łuszczyca odwrócona znana jest z czerwonej, błyszczącej, gładkiej wysypki. W przeciwieństwie do łusek, krostek, strupów skóry związanych z innymi postaciami łuszczycy wysypka spowodowana łuszczycą odwróconą nie jest ani wypukła, ani sucha. Istnieje również ryzyko infekcji drożdżakowej w fałdach skórnych z powodu wilgotnego środowiska. Czerwone zmiany zwykle obejmują bardzo duże obszary w fałdach skórnych.

Ta odmiana łuszczycy jest relatywnie dość rzadka. Najczęściej łuszczyca odwrócona występuje u osób zmagających się z otyłością lub starszych. Zwiększoną podatność na zachorowanie wykazują również osoby będące nosicielami wirusa HIV.

Przyczyny łuszczycy odwróconej

Do tej pory nie zdołano poznać dokładnych przyczyn łuszczycy odwróconej. Wiele wskazuje jednak na to, że w grę wchodzić mogą typowe mechanizmy powstawania łuszczycy pospolitej oraz specyficzne determinanty związane z budową ciała, stanem zdrowia i stylem życia.

W przebiegu tej łuszczycy dochodzi do nadmiernej i przyspieszonej proliferacji oraz nieprawidłowego różnicowania się komórek skóry. Prawdopodobnie przyczyną tego stanu rzeczy jest nadmierna aktywacja limfocytów T, rozważa się także znaczenie czynników środowiskowych, takich jak: otyła budowa ciała, obniżona odporność, dieta bogata w tłuszcze nasycone i trans, palenie papierosów i spożywanie alkoholu.

Leczenie łuszczycy odwróconej

Jeżeli chodzi o leczenie łuszczycy odwróconej, istnieje kilka różnych metod:
• Leczenie miejscowe – stosowanie kremów, będących rodzajem leków, które wciera się w skórę. Celem tego leczenia jest zmniejszenie stanu zapalnego i dyskomfortu w tych wrażliwych obszarach. Ponieważ fałdy skóry są bardzo wrażliwe, kremy należy stosować ostrożnie. Miejscowe leki są zwykle stosowane rano po prysznicu i ponownie przed snem.
• Leczenie zakażonej łuszczycy odwróconej – ponieważ jest ona podatna na infekcje drożdżakowe i grzybicze, lekarz może rozcieńczyć miejscowe steroidy i dodać środki przeciwdrożdżakowe i przeciwgrzybicze.
• Światłolecznictwo – to opcja leczenia dla osób z łuszczycą odwróconą o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego. Forma światła ultrafioletowego (promienie UVB) może skutecznie spowolnić wzrost komórek skóry. Leczenie polega na użyciu kasetonu świetlnego, który wytwarza sztuczne promienie UVB przez określony czas podczas każdej sesji. W przypadku fototerapii łuszczyca może się pogorszyć, zanim zacznie się polepszać. Jeżeli ma się jakieś obawy dotyczące możliwości wystąpienia wysypki podczas terapii światłem, należy poinformować o nich swojego lekarza.
• Leki ogólnoustrojowe – jeśli łuszczyca nie poprawia się dzięki lekom miejscowym i fototerapii, lekarz może przepisać leki ogólnoustrojowe. Przyjmuje się je doustnie lub w formie zastrzyków. Jeden rodzaj leku to lek biologiczny – zmienia sposób działania układu odpornościowego. Jeżeli jest stosowany, lekarz poda zastrzyk lub wlew dożylny w regularnych odstępach czasu. Można przy nim kontynuować fototerapię lub leczenie miejscowe. Inne stosowane leki ogólnoustrojowe to metotreksat lub cyklosporyna, które osłabiają układ odpornościowy w celu osłabienia działania niektórych komórek skóry.

Zmiana stylu życia

Objawy tej odmiany łuszczycy mogą być bardzo nieprzyjemne. Można podjąć kilka kroków, by zwiększyć poziom komfortu, zarówno fizycznego, jak i emocjonalnego.

Należy nosić odzież, która pozwala skórze oddychać. Sprawdzą się bawełna i inne naturalne materiały. Noszenie luźnych ubrań, które nie ocierają się o skórę, pomoże w niegromadzeniu się nadmiaru wilgoci w fałdach skóry i nie będzie zaogniało stanu łuszczycy.

Dotknięte łuszczycą obszary można obsypać skrobią ziemniaczaną, sodą oczyszczoną lub tlenkiem cynku – takie spudrowanie pozwoli wchłonąć wilgoci w proszek, a nie w skórę.